het mysterieuze pakket (legolas)

elsa stond s'morgens vroeg op omdat er vandaag een grote dag zou zijn.
het zou een feestelijke en aparte dag worden.
elk jaar word er iemand uitgekozen om iets geheimzinnigs naar het paleis in Zwitserland te brengen. tot nu toe weet niemand wat er in het pakketje zit. het is een eeuwen oude traditie dat er iemand in het dorp word uitgekozen om het pakketje te bezorgen. de Uitverkoren word niet zomaar gekozen met lootjes. hij of zij word gekozen door een eeuwenoude vlam. veel mensen willen niet gekozen worden omdat veel mensen denken dat er goud in zit daarom worden er ook veel aanslagen gepleegd voor dit pakket. er zijn maar weinig mensen die Zwitserland sowieso halen.
er zijn duizenden mensen die willen weten wat er in zit. maar het pakketje is gesloten met een aparte soort zegel die nog door niemand behalve de koning of de koningin is te geopend. ieder gespuis die het pakketje in zijn handen krijgt krijgt het niet open en geven het op. het is 287 jaar geleden een keer gebeurd dat er perrongeluk 2 mensen werden gekozen. dit wonder gebeurd zelden en als het gebeurd worden ze ook zo gastvrij als het maar kan behaald ook mogen de 2 een koning uitdagen om te strijden om het dorp. als de koning word verslagen is er een nieuwe koning. zo heeft ons dorp 287 jaar geleden een nieuw gezin op de troon gekregen. dit jaar word er weer iemand uitgekozen die het pakketje mag brengen. en hopen dat hij of zij Zwitserland haalt. voor het paleis in het dorp arendelle stond al een grote menigte van mensen die uitgenodigd waren.

Legolas liep naar het plein, het was er al heel druk. Dus moest hij ergens achterin gaan staan, Hij was heel bang dat hij naar Zwitserland moest. Om het pakketje af te geven. Legolas keek om zich heen, om te zien of er bekende waren, maar die waren er niet zoveel tenminste niet waar hij keek. De ceremonie begon, de kaars werd in de houder gezet. En er kwam een briefje uit. De naam Elsa klonk, Een meisje liep naar voren. Wat bijna nooit voorkwam gebeurde nu, er kwam een tweede briefje uit. Er moest een tweede mee. Het briefje werd open gevouwen en de naam Legolas klonk. Hij liep naar voren, en ging Langs het meisje staan.

Elsa was erg zenuwachtig wat ze pressies moesten gaan doen en wat er te wachten zou staan.
ze zag alle mensen naar haar kijken en daar werd ze toch wel wat benauwd van. toen ze zag dat er nog iemand mee moest schrok ze maar tegelijk was ze ook opgelucht dat ze niet alleen de rijs zou moeten afleggen. de jongen Legolas kwam naast haar staan en Elsa zag dat ook hij erg gespannen was. er kwam een man in een pak naar ze toegelopen met een pakket in zijn handen zou dat het pakket zijn? vroeg Elsa zich af en achter de man met het pak liep de koning. het kan niet anders dat dat het pakket is. de koning ging voor Elsa staan en de man met het pakket stond voor Legolas op het podium. de koning kreeg van zijn dienaar 3 wapens en Elsa moest kiezen welk wapen ze koos. ondertussen kreeg Legolas het pakket in zijn handen gedrukt en liep de man in het pak weg. Elsa kon kiezen tussen een zwaard , een pijl en boog, en een mysterieus kistje. Elsa koos voor het kistje de koning legde haar uit dat dit kistje je de gaven geeft om dingen in ijs te veranderen en ijs te kunnen creëren. zodra je het opent heb jij deze gave. daarna liep de koning met het zwaard en de pijl en boog naar Legolas ,ook hij mocht een wapen kiezen.

Legolas kreeg het pakketje in zijn handen gedrukt, en keek opzij naar Elsa. Zij koos uit 3 wapens het kistje, toen liep de koning naar hem. Hij kon nog kiezen uit een zwaard en een pijl en boog, hij koos voor de pijl en boog. De koning liep weg. Ze konden op weg om het pakketje af te geven. In Zwitserland. Legolas liep voor Elsa uit het podium af, hij keek naar Elsa en wachtte tot ze kwam. Legolas was heel gespannen. Hij keek nog is naar het plein vol met mensen. Die moesten ze achter laten misschien zagen ze ze nooit meer terug.

Elsa liep achter Legolas het podium af. ze liepen door een pad tussen het publiek door. al die mensen die daar stonden keken hun aan. toen ze wat verder het plein af waren durfde Elsa nog niks te zeggen.
wie was die jongen ze had hem nog nooit gezien. ze durfde nog niks tegen hem te zeggen en ja wat moest ze zeggen. ze keek naar het kistje die ze in haar handen had. zou ze hem nu openen voor iemand anders het uit haar handen pakt en het opent. de mensen zouden nu tot alles in staat zijn.
toen ze voor het bospad waren zij Elsa wacht even tegen Legolas en opende Elsa het kistje.
er kwam oogverblindend blauw licht uit. daarna verdween het kistje als sneeuw voor de zon uit haar handen. toen ze haar ogen opende had ze een sneeuwvlokje op haar pols staan. het leek wel een tatoeage maar dan echter.

Legolas zag het blauwe licht uit het kistje komen, en een sneeuwvlok op Elsa haar pols staan. Wat zou dat betekenen? het die vraag dwaalde door zijn hoofd, hij keek Elsa en en zei 'Nu moeten wij het met z'n tweetjes doen'. Hij keek achterom naar de massa mensen die hun uit zwaaide. Legolas kreeg een brok in zijn keel, het liefst zou hij samen met Elsa terug willen gaan naar de mensen. Dan hoefde ze dit niet te doen. Zij waren uit gekozen, Hijzelf kon wel goed vechten, maar hij wist niet hoe goed Elsa was. Hij keek naar Elsa en zei 'Ben je een beetje goed in vechten, want anders kan je mijn zwaard wel lenen, als je dat wilt?' en hij wachtte op haar antwoord.

Elsa was nog verbaast over de sneeuwvlok op haar arm tot Legolas haar een vraag stelde.
of ze goed was in vechten nou en of. ze vertelde Legolas dat ze van haar vader verdediging lessen heeft gekregen omdat haar vader vroeger vaak aangevallen werd omdat hij in een roemoerige buurt woonde heeft zij nu extra uitleg gekregen van hem. maar of ik met een Zwaard om kan gaan weet ik nog niet ik kan het altijd proberen.

Legolas deed de riem waar het zwaard aan vast zat af en gaf het aan Elsa, ze deed hem meteen op. Legolas pakte het kistje op en samen gingen ze op pad naar Zwitserland met het pakketje. Hij keek om zich heen, hij kende deze plek niet hij was hier nog nooit eerder geweest. Legolas keek naar Elsa die met zijn zwaard liep, vertrouwen kan ie haar wel, als ze van haar vader al het een en ander heeft geleerd. Legolas keek of hij zijn pijl en boog nog had, die had ie nog. Het pakketje werd wel erg zwaar. 'Elsa het pakketje word wat zwaar, kan jij het even overnemen?' Hij wachtte op haar antwoord, terwijl ze verder liepen. Hij wou dat hij was thuis gebleven, dan had hij dit niet hoeven doen. Maar hij werd samen met Elsa uit gekozen, hij wou het ook samen af maken, ook al moest hij voor haar vechten, dan nog deden ze het samen.

elsa nam het pakketje over en ze liepen weer verder. een paar uur later hoorde elsa geritsel in de bosjes zou dat iemand zijn die het pakketje wil hebben, of zou het gewoon een hert of een konijntje zijn? vroeg ze zich af. ze twijfelde niet en waarschuwde meteen legolas voor het geval dat. het kan nooit kwaad om hier geen risico te nemen. voor het zelfde geld is het gewoon een hertje ging door haar hoofd. voor de zekerheid had ze het handvat van het zwaard al vast zodat ze hem meteen kon gebruiken als het nodig was.

Legolas pakte zijn boog, en een pijl en hield het gericht op het geluid, Hij keek Elsa aan, en zag dat ze het handvat van het zwaard vast hield, blijkbaar nam ze ook niet veel risico. Hij liep naar het geritsel toe en schoof de blaadjes een stukje op zij, en zag daar een konijntje zitten. Hij liep weg en zei tegen Elsa 'Het is gewoon een konijntje, niks bijzonders'. De boogschutter liep weer verder, en draaide een eindje verder even om, om op Elsa te wachten.

diep van binnen moest elsa eigenlijk lachen om het konijntje maar ze was toch meer opgelucht dat het niks bijzonders was. en ze liepen verder. na een paar uur lopen met het paketje werd hij toch wat zwaar. Legolas wil jij het pakketje even overnemen ? vroeg ze hem.
ze hadden ondertussen al ongeveer 4 uur gelopen en nu kreeg Elsa toch wel wat honger maar ze hadden niks te eten bij. zou er ergens een winkeltje of een bar zijn? vroeg ze aan Legolas die waarschijnlijk ook geen idee zou hebben.

'Legolas, wil jij het pakketje even overnemen'. Hij stopte en nam het pakketje van haar over. 'zou hier ergens een winkeltje of een bar zijn?. vroeg Elsa, de boogschutter dacht heel diep na, maar wist het niet omdat hij hier nog nooit was geweest. Legolas draaide zich om naar Elsa en zei 'Ik heb geen idee, als we nu even verder lopen, komen we er misschien eentje tegen. of ik ga haas vangen als we er geen tegen komen'. En ze liepen samen verder, in de verte zag Legolas een huis. Hij stootte Elsa aan en zei 'Ik zie een huisje, misschien is daar wat te vinden'. En ze liepen naar het huis toe eenmaal bij het huis aangekomen klopte ze op de deur

toen ze op de deur klopte ging hij een beetje open. Elsa twijfelde of ze naar binnen zou stappen maar ze ging toch naar binnen. eenmaal binnen zagen ze dat alle meubels en stoelen onder de spinnenwebben en stof zaten. er is hier lang niemand meer geweest zij Elsa. ondertussen begonnen ze het huisje te verkennen en Elsa zocht naar de keuken. heel misschien zou daar nog iets eetbaars liggen. ineens schoot er een muis onder de bank uit. Elsa schrok maar toen ze zag dat het en muisje was was alles weer rustig. in de keuken lag alleen een oud blik met bonen en een beschimmelde watermeloen.

Toen ze binnen waren, zaten de meubels onder de spinnenwebben, en in de keuken vonden ze een beschimmelde watermeloen en een oud blik met bonen. Hij keek Elsa aan en zei 'hier kunnen we niet echt veel vinden, we zullen verder moeten zoeken, of moet ik gaan jagen?' hij onderzocht het huis, of er niet toch iemand binnen was, hij kende iemand die zich in een stoel kon veranderen dus, hij liep naar een stoel en porde er even in, maar hij kwam niet tot leven. Hij liep weer naar buiten en zei tegen Elsa 'kom we gaan verder zoeken'. En hij wachtte buiten op Elsa om verder te gaan.

Elsa liep mee naar buiten en ze vervolgden hun pad. na nog een half uurtje lopen zagen ze eindelijk in de verte een dorpje. wat was Elsa blij dat ze een dorp zag want haar maag rommelde als een gek. eenmaal in het dorpje aangekomen werden ze gast vrij onthaald alsof ze ons verwacht hadden. Elsa kreeg een krans van bloemen om haar nek en Legolas kreeg een krans bloemen op zijn hoofd. zonder maar een woord te kunnen zeggen werden ze een dorps restaurant in geloodst. wow wow wow wat gebeurd hier dacht ze. en voor ze het wisten zaten ze bij een of andere burgemeester aan tafel met een bord soep voor hun neus. wat een maf dorp fluisterde Elsa naar Legolas die naast haar zat. de burgemeester was allemaal aan het brabbelen maar Elsa verstond er geen woord van. het leek wel of hij Duits praten.

Legolas Kreeg een krans bloemen op zijn hoofd, en even later zat hij met een bord soep voor zijn neus in een restaurant bij een burgemeester. Die waarschijnlijk duits aan het praten was, Elsa fluisterde wat een raar dorp, en Legolas moest een beetje lachen en fluisterde terug dat is inderdaad zo. HIj probeerde zo serieus mogelijk te luisteren, en knikte af en toe alsof hij het begrepen had. Hij keek naar Elsa en fluisterde, versta jij er iets van? ik niet. En hij keek weer naar de burgemeester die vrolijk een verhaal aan het vertellen was.

elsa zij tegen Legolas dat ze er ook geen bal van verstond. Elsa wilde opstaan omdat ze toch verder moesten maar voor ze stond werd ze met haar schouders naar beneden gedrukt door een van de bedienden. blijkbaar mochten ze nog niet gaan. hoelang zou dit duren want ze moeten wel op tijd aankomen. na 15 minuten was Elsa het wel vort beu en stond op. de bediende wilde haar weer naar beneden duwen maar toen elsa de arm van de bediende vast pakte bevroor er een stuk van haar arm. Elsa schrok er zelf van en liet de arm weer los. toen de bediende zelf haar arm weer vast pakte ontdooide het gelukkig weer. Elsa zij in het engels dat ze echt weer verder moeten. hopelijk verstaan ze engels. Elsa en Legolas stonden te wachten op het antwoord van de burgemeester.

Legolas stond ook, maar blijkbaar mochten ze niet weg. Hij keek naar Elsa die in het Engels zei dat ze echt weer verder moesten. De bediende keek nu boos aan, pakte de boogschutter bij zijn arm, en trok hem mee naar de keuken. Daar werd hij vastgebonden en niet meer los gemaakt, hij had plakband op zijn mond, dus gillen ging ook niet. Hij keek naar iets scherps maar hij zag even niks liggen, waar hij bij kon. Dus moest hij wachten op hulp, en dan zou hij haar is krijgen.

Elsa hoorde tussen het roemoerige geklets van mensen in de kamer wat gerommel. Elsa zag dat de bediende op het pakketje uit was. maar wat ze ook wilde de doen haar lichaam reageerde niet. ze was zo van slag wat moest ik doen wat moet ik doen dacht ze. ineen schoot haar te binnen dat ze dingen in ijs kon veranderen zou het werken. ze richtte haar hand op de deur in de kamer. toen Elsa goed keek zag ze dat de klink vol met ijs zat en op dit moment echt niet te openen was. elsa liep naar de keuken toe en net toen ze een stap in de keuken zette werd de deur achter haar gesloten en op slot gedraaid.

Legolas zat daar op een stoel, vast geboden met plakband over zijn mond. En niemand kwam hem helpen want hij kon niks zeggen, wel mompelen maar dat verstond echt niemand. Hij was dus hopeloos, opeens schoot hem iets te binnen. Hij stuiterde naar de deur,hij stond op, wat moeite kostte maar toen hij eenmaal stond, draaide hij zich om en probeerde zijn handen los te maken toen de boogschutter los was, pakte hij snel een paspop, wat hij raar vond dat er een paspop in hun keuken stond maar goed die op de stoel bond hem vast, deed plakband op zijn mond, en rende de kamer uit, opzoek naar Elsa. Toen hij in een gang kwam, riep hij zachtjes 'Ela, waar zit je?'. En hij wachtte op antwoord terwijl hij oor de gang heen liep.

elsa hoorde mensen roepen en tekeergaan. waar zouden legolas en het pakketje zijn dacht ze.
ze liep rond opzoek naar iets waarmee ze kon ontsnappen. achter zag ze een raam zitten. ze pakte een stoel en smeet die tegen het glas aan. toen ze door het raam kroop zat ze onder de glas scherven. ze kwam uit in een balzaal. ze besloot legolas te gaan zoeken. ze schudde de scherven van zich af en rende naar de deuren van de bal zaal. uiteindelijk kwam ze in de gangen van het gebouw uit. deze gangen leken al lang niet meer gebruikt te zijn het was er erg donker het hing er vol spinnenwebben en het was er erg kil. toen ze wat verder liep zag ze ergens in de verte van de gang wat licht. of het dag licht was of lampen wist ze niet.